-
1 incutere timore
гл.общ. внушать страх -
2 incutere timore/spavento a qualcuno
incutere timorespavento a qualcunojemandem Angsteinen Schreck einjagenDizionario italiano-tedesco > incutere timore/spavento a qualcuno
3 timore
4 timore
timóre ḿ боязнь, страх essere in timore per … — бояться <опасаться> за (+ A) incutere timore — внушать страх¤ timore filiale — сыновнее почтение timore di Dio — смирение, смиренность senza timore di Dio — беззастенчиво, нагло5 timore
timore s.m. 1. crainte f., peur f.: il timore della morte la peur de la mort. 2. ( preoccupazione) crainte f., inquiétude f. 3. (soggezione, rispetto) crainte f., respect: avere timore di qcu. avoir du respect pour qqn; incutere timore a qcu. inspirer de la crainte à qqn.6 timore
m fear* * *timore s.m. dread, fear; ( preoccupazione) worry, fear; ( misto a rispetto, soggezione) fear, awe: timore di Dio, fear of God; avere timore, to fear (o to be afraid); questo è proprio ciò di cui avevo timore, this is just what I dreaded; ha un continuo timore delle malattie, he has a constant fear of illness; ha timore di suo padre, he stands in awe of his father; non ho timore di affrontare la realtà, I'm not afraid of facing (o to face) reality; non aver timore!, don't be afraid, ( non preoccuparti) don't worry; non avere timore, ce la faremo!, don't worry, we'll make it!; incutere timore a qlcu., to strike fear into s.o. // ho voluto rammentartelo per timore che ti passasse di mente, I wanted to remind you in case you forgot // timor panico, panic (fear).* * *[ti'more]sostantivo maschile1) (paura) fearavere timore — to be afraid (di of; di fare to do, of doing)
nel timore che lei lo chiami — lest she should call him, for fear that she might call him
2) (soggezione, rispetto) fear, awe•* * *timore/ti'more/sostantivo m.1 (paura) fear; avere timore to be afraid (di of; di fare to do, of doing); nel timore che lei lo chiami lest she should call him, for fear that she might call him; non abbia timore have no fear2 (soggezione, rispetto) fear, awe7 timore
m.avere timore — бояться + gen.
non hanno timore né dei genitori, né del maestro — они не боятся ни родителей, ни учителя
è uno che incute timore — его боятся (перед ним робеют, трепещут)
2) (rispetto) почтительность (f.)8 timore
mбоязнь, страхincutere timore — внушать страхSyn:allarme, trepidazione, trepidezza, trepidanza, temenza, sbigottimento, soggezione, tema, tremore, tremito, spavento, panico, apprensione, dubbio, timidezza, timiditàAnt:см. timidezza••senza timore di Dio — беззастенчиво, нагло9 incutere
v.t.внушать, вселять, вызывать10 внушать страх
vgener. incutere timore, spaurire11 intimidire
intimidireintimidire [intimi'di:re] < intimidisco>I verbo transitivo avere1 (rendere timido) schüchtern machen2 (incutere timore) einschüchternII verbo riflessivo■ -rsi schüchtern werdenDizionario italiano-tedesco > intimidire
12 (to) intimidate
(to) intimidate /ɪnˈtɪmɪdeɪt/v. t.intimidire; intimorire; incutere timore a (q.); minacciare: to intimidate a witness, minacciare un testimoneintimidateda.intimidito; intimoritointimidatinga.che intimidisce; che intimorisceintimidationn. [u]intimidazione; intimorimentointimidatorn.chi intimorisce; chi intimidisceintimidatorya.intimidatorio.13 (to) intimidate
(to) intimidate /ɪnˈtɪmɪdeɪt/v. t.intimidire; intimorire; incutere timore a (q.); minacciare: to intimidate a witness, minacciare un testimoneintimidateda.intimidito; intimoritointimidatinga.che intimidisce; che intimorisceintimidationn. [u]intimidazione; intimorimentointimidatorn.chi intimorisce; chi intimidisceintimidatorya.intimidatorio.14 -B1462
± заставить хорошо себя вести, держать в повиновении:Non so perché allora tutti i dottori avessero l'abitudine di portare due grandi baffi e una folta barba... Ma forse era per incutere timore ai bambini come me, e tenerli buoni durante le visite. (T. Varni, «Memorie di Eugenio Bravetti»)
Не знаю почему, но в то время у всех врачей была привычка носить большие усы и густую бороду... Может для того, чтобы внушить робость таким ребятам как я, чтоб они не баловались во время осмотра?15 Furcht
Furcht, metus (die Furcht als Gedanke, daß uns ein selbst noch fernes Übel treffen könne, die Furcht des Vorsichtigen, Bedachtsamen. Besorgten, die Besorgnis, Ggstz. spes, confidentia). – timor (die F. als banges Gefühl. das uns ein nahendes Übel verursacht, die Furcht des Bangen, Verzagten, Feigen etc., die Bangigkeit, Angst und Bangigkeit, Ggstz. fortitudo, audacia, fiducia, spes u. dgl.); verb. metus ac timor (= feige F.). – verecundia (die Scheu aus Furcht vor etwas, z.B. vor der Schande, turpitudinis). – terror (die plötzliche F., die uns durch etwas eingejagt wird, die sich in Blässe des Gesichts, Zittern des ganzen Körpers und Klappern der Zähne zeigt, der Schrecken); verb. metus et terror od. terror ac metus. – pavor (das Bangen und Zagen des Furchtsamen, Feigen und Bestürzten, den etwas aus der Fassung gebracht hat); verb. pavor terrorque, terror pavorque, terror ac pavor. – trepidatio (die Furcht, insofern sie sich in äußerer Unruhe, wie Hin- u. Herlaufen etc. zeigt); verb. pavor et trepidatio. – horror. formīdo (der höchste Grad der Furcht, wenn es einen eiskalt überläuft u. die Haare sich emporsträuben, mit dem Untersch., daß horror das Schaudern, das äußere Sinnbild dieser Furcht ist, form. das Grausen, das grausige Bangen des Verzagten, der innere Seelenzustand; dah. verb. horror formidoque, schaurige Furcht). – timiditas (die Furchtsamkeit, das Sich-Fürchten als Eigenschaft). – ignavia (die Furchtsamkeit des Feigen, die Feigheit). – religio (die Furcht vor den Göttern, heilige Scheu in religiösen Dingen). – die Furcht vor etc., metus, timor alcis (alcis rei) od. ab alqo (ab alqare): die F. für jmd., wegen jmds., metus pro alqo: in F. vor etw., metuens alcis rei: die F. vor den Königen, vor dem Konsul, vor den Feinden, vor den Puniern, metus regius, consularis, hostilis, Punicus: die F. wegen des häuslichen Wohlstands, timor domesticus: aus F., der Feind möchte einbrechen, prae metu, ne hostis irrumperet: voll F., metu (timore) perterritus; timore perculsus. metu fractus et debilitatus (von F. aus aller Fassung gebracht, ganz daniedergebeugt): ohne F., s. furchtlos: in F. sein, leben, schweben, in metu (timore) esse; metuere. timere (sich fürchten, Furcht haben); metuentem vivere (fürchtend = in Furcht leben): in großer F. sein, leben, schweben, in magno metu (timore) esse, versari; auch pavere; trepidare, bes. mit dem Zus. metu, formidine: um jmds. willen in F. sein, schweben, in metu esse propter alqm; alci metuere, timere: wegen etw. in F. schweben, versari in timore alcis rei: ohne Not in F. sein, umbras timere: vor etwas in F. sein, F. haben, metuere, timere alqd: zwischen F. u. Hoffnung schweben, inter spem metumque suspensum animi esse; spe metuque pendēre; inter spem et metum fluctuare: nicht [971] mehr in F. sein, die F. fahren lassen, timere desinere; omittere, abicere timorem: nicht mehr vor etwas in F. sein, keine F. mehr vor etwas haben, alqd timere desinere od. desisse (etwas zu fürchten aufhören od. aufgehört haben): eine eingebildete F. vor etwas haben, opinione timere alqd. – jmdm. F. einflößen, einjagen, jmd. in F. setzen, alci metum admovere; metum (timorem, terrorem, pavorem, formidinem) alci inicere, incutere; metum (timorem, terrorem) alci afferre, inferre, offerre; alqm in metum adducere, compellere, conicere; alci religionem incutere (heilige F. einflößen): es. jagt etwas F. ein, timor incutitur ex alqa re: es setzt mich etwas in F., facit mihi alqd timorem: es setzt mich etw. in große F., alqd me summo timore afficit: es erfüllt etwas die Gemüter mit der größten F., alqd animos ad summum timorem traducit. – jmdm. die F. benehmen, jmd. von der F. befreien, metum alci tollere, abstergēre; metu alqm levare, liberare; timorem alci eripere: jmdm. eine leere, grundlose F. benehmen, inanem timorem alci deicere. – ich gerate in F., es ergreift mich F., F. bemeistert sich meiner, timere coepi; metus od. (heilige) religio me invadit; timor od. pavor me occupat, me incedit; extimesco: ich gerate in große F., pertimesco (absol. od. vor etw., alqd, wegen etw., de alqa re od. ob alqd): ich kann vor F. nicht reden, mihi lingua metu haeret: ich zittere und bebe vor F., timore perterritus tremo; vor etw., paveo alqd, ad alqd, oder »daß« etc., ne etc.: ich bin vor F. fast außer mir, vix sum apud me, ita commotus est animus metu: außer sich vor F., amens metu: ich kenne keine F., numquam extimesco.
16 timor
ōris m. [ timeo ]1) страх, боязнь, опасение(in) timore esse C и timorem habere C — боятьсяt. alicujus C, Cs, L — боязнь чья-л. и перед кем-л.t. ventūri măli Lcn — страх перед надвигающейся бедойt. de (pro) aliquo C, V — боязнь за кого-л.magno in timore esse C etc. — быть в большом страхе и внушать большой страхtimorem alicui injicĕre (incutere, facere) C — наводить на кого-л. страхquo timore Cs — опасаясь, этогоt. virgineus O — девичья робость, несмелость2) почтительный страх, благоговение (t. deorum Lcr, H)3) предмет страха, ужас (t. latronibus H)17 erschrecken
erschrecken, I) v. intr.terreri. exterreri. perterreri. – terror mihi incĭdit (es befällt mich ein Schrecken). – vor etwas e., terreri alqā re; alqd expavescere, exhorrescere, perhorrescere (vor etw. erzittern, aufschaudern); auch commoveri, permoveri alqā re (in heftige Gemütsbewegung geraten): vor jmd. e., alcis aspectu conturbari; alcis conspectum horrere: sehr e., timore magno affici; terrore percuti; metu perterreriu. bl. perterreri, vor etw., alqā re. – II) v. tr.alqm terrere, exterrere. – terrorem alci afferre, inferre, offerre, inicere, incutere (jmdm. Schrecken einflößen, einjagen). – alqm in terrorem conicere (in Schrecken jagen). – terrore alqm complere (mit Schrecken erfüllen). – pavorem affundere alci (in Zittern u. Zagen versetzen). – heftig e., perterrere, perterrefacere alqm; pavore percellere alcis pectus. – Erschrecken, das, s. Schrecken. – erschreckend, terroris plenus (z.B. nuntius)., erschrecklich, terribilis (Schrecken erregend). – horribilis. horrendus. horrificus (Schauder erregend). – ingens. immensus. immanis (ungeheuer groß). – Adv.vehementer. valde (heftig, sehr).
18 внушать
см. внушить* * *сов. Р; = внуши́тьinfondere vt, inculcare vt, ispirare vtвнуша́ть страх / опасение — infondere timore / paura
внуша́ть мысль — inculcare un'idea
внуша́ть доверие / любовь — ispirare fiducia / amore
* * *v1) gener. immettere, suggestionare, ispirare, inculcare, incutere, indettare, infondere, insinuare2) liter. inoculare, instillare, istillare, stillare19 paura
paura s.f. 1. peur: incutere paura a qcu. inspirer la peur à qqn; tremare di paura trembler de peur; vincere la paura vaincre sa peur. 2. ( spavento) peur, frayeur, effroi m.: essere preso dalla paura être pris d'effroi. 3. (timore, preoccupazione) peur, crainte, appréhension, angoisse.См. также в других словарях:
timore — /ti more/ s.m. [dal lat. timor oris, der. di timēre temere ]. 1. [stato d animo di chi teme possa verificarsi un evento dannoso, doloroso o spiacevole, anche con la prep. di : t. di contrarre malattie ; t. infondato ] ▶◀ (fam.) fifa, paura,… … Enciclopedia Italiana
incutere — {{hw}}{{incutere}}{{/hw}}v. tr. (pass. rem. io incussi , tu incutesti ; part. pass. incusso ) Infondere con forza, quasi scuotendo: incutere timore, spavento. ETIMOLOGIA: dal lat. incutere ‘lanciare (da quatere ‘scuotere’) contro (in )’ … Enciclopedia di italiano
incutere — /in kutere/ v. tr. [dal lat. incutere, der. di quatere scuotere , col pref. in in 1 ] (coniug. come discutere ). [far nascere in altri un determinato sentimento, di solito con autorità o imposizione, con la prep. a del secondo arg.: i. timore,… … Enciclopedia Italiana
incutere — in·cù·te·re v.tr. CO provocare, suscitare: incutere soggezione, timore; incutere paura a tutti Sinonimi: destare, infondere, ispirare. {{line}} {{/line}} DATA: sec. XIV. ETIMO: dal lat. incŭtĕre lanciare contro , comp. di in dentro e quatĕre… … Dizionario italiano
intimorire — in·ti·mo·rì·re v.tr. CO incutere timore, spaventare: le minacce lo hanno intimorito Sinonimi: spaventare. {{line}} {{/line}} DATA: 1607. ETIMO: der. di timore con 1in e ire … Dizionario italiano
intimorire — {{hw}}{{intimorire}}{{/hw}}A v. tr. (io intimorisco , tu intimorisci ) Incutere timore; SIN. Impaurire, intimidire, spaventare. B v. intr. pron. Essere preso da timore … Enciclopedia di italiano
foscamente — fo·sca·mén·te avv. CO 1. in modo cupo: le nubi si addensano foscamente all orizzonte Sinonimi: cupamente, minacciosamente. 2. fig., torvamente: guardare foscamente Sinonimi: biecamente, minacciosamente. Contrari: serenamente. 3. estens.,… … Dizionario italiano
intimidire — in·ti·mi·dì·re v.tr. e intr. AU 1. v.tr., mettere in soggezione, imbarazzare: la sua presenza lo ha intimidito Sinonimi: inibire. 2. v.tr., incutere timore, spaventare: lo hanno intimidito con minacce telefoniche Sinonimi: spaventare. 3. v.intr.… … Dizionario italiano
terribile — ter·rì·bi·le agg. FO 1a. che incute terrore e grande spavento: un mostro, un leone terribile; di intensità devastante, spaventosa: un terribile uragano Sinonimi: spaventoso, tremendo. 1b. che suscita angoscia, ansia: ha trascorso giorni terribili … Dizionario italiano
tetro — tè·tro agg. AU 1. cupo, oscuro, privo di luminosità: un cunicolo, un bosco tetro, una notte, una caverna tetra | sinistro e tenebroso tale da incutere timore e angoscia: un tetro rudere, una fortezza tetra, le tetre mura delle carceri Sinonimi:… … Dizionario italiano
intimidire — {{hw}}{{intimidire}}{{/hw}}A v. tr. (io intimidisco , tu intimidisci ) 1 Rendere timido. 2 Incutere timore o spavento: intimidire qlcu. con minacce; SIN. Intimorire. B v. intr. e intr. pron. ( aus. essere ) Diventare timido … Enciclopedia di italiano
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Итальянский
- Латинский
- Немецкий
- Русский
- Французский